مادر

سلام بچه ها

گفتیم هفته ی زنه

به همین مناسبت یه پست گذاشتیم...

نویسنده شم برید ادامه مطلب پیدا کنید...

مادر،زنی تنها،انسانی از آنگونه،یک روح درد به قدمت تاریخ،اولین سرآغاز و آخرین پایان،شروعی تا جاودانگی.

مادر،هیکلی خسته و ناتوان،امّا عظمت امّا بیکران.

مادرسرآغاز تمام واژه های زیبا،شروع لطافت،روح جاری در تک تک جمله هایم............

نوازش سحر انگیزِآرامش بر گونه های خیس کودک،لذت ِ بی نهایت صدایی ملموس

مادر،تمام معصومیت یک قلب،همیشه ی دلسوزی برای فرزند، تنهایی که تنهایی را بی معنا می کند،و تن هایی که از او آغاز می شوند و جان می گیرند و هنوز تنها تویی مادر.

مادر،بغضی که همیشه در پس نقاب بود خنده ای جانبخش که سراپای محبت است.

اعجازی زنده در برابر ِدیدگان،بزرگترین معصومیت تاریخ،هنوز ِجانمایه ی زنده ماندنم.

زنی محکوم از ابتدای تاریخ،همیشه ی درد و رنج و تلاش و امید و گریه و احساس.انسانی که هیچگاه خیانت نکرد،وجودی که لب به دروغ نیالود امّا نفس بودنش گناه بود. گناهی پر برکت گناهی زیبا گناهی که وجودش انسانیت آفرید.و مادر تنهای اسطوره ی باقیمانده ی تاریخ .

درد یگانه،درد آخر،غمناکِ هویّیتی که فراموش شده.لحظه ای از خود,روح اوّل من در قالب دوّمم .تکامل ِ تکرار ِمهربانی.

روزگاری ازاندوه،آغوشی گرم برای شروع های دوباره ،آخرین پنجره ی امید،میلی تا بی انتها،پاره ی بزرگتر تنم ،نیمه ی بهترروحم.

همیشه ی حضوری آشنا در پس مرثیه ی دیرینه ی لحظات ،استوارترین تکیه گاه ِفنا پذیر امّا تنها جاودانه ی در بین انبوه سایه ها.

می خوانمت ای کوه همیشه ی من ای تنهای بی انتها در هجوم شوم لحظات، این و آن قلبم، بارش بی دریغ رحمت. در هنگامه ای که خبری از یاری نیست تنها به امید یاری تو قدم بر میدارم ،برای من نفس بکش تا احساس بودن بکنم به جای من باش تا زندگی کنم برای من بمان تا ماندگار شوم.

ای جاویدان من هر لحظه ات را دوست دارم.

                                                                                                                           median_knight