ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
تابستون یه شب وقتی واسه خودم بودم.....
داشتم تراک اول آلبوم شهر خاموش کیهان کلهر رو گوش میکردم.....
کاملا منو جذب کرده بود(همیشه میگن سخنی کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند)
این آهنگو شاید چند ده باری بود که میشنیدم ولی این دفعه جدی جدی داشتم با هر ثانیه اش نفس میکشیدم وقتی استاد آرشه رو از یه طرف به طرف دیگه میبرد سیاهی چشم منم زیر پلک بسته جابجا میشد....
وقتی تموم شد آهنگ با همه ی وجودم معنی سکوتو فهمیدم و این جمله بی اختیار به ذهنم رسید:
سکوت موسیقی است به شرط نشنیدن! سکوت کشیدن آرشه بر سیم است به سرعت خیال؛ و آنگاه که ساز و صدا از بیان عاجز شد سکوت ناقل پیام است؛ سیال سکوت اقیانوس معناست؛ که پیامی در آن نیست؛ که نباشد و مولود سکوت خواب است که در آن چیزی دیده و یافته میشود حتی به قدر نفهمیدن.....
(در پیشگاه خدا قسم میخورم که حتی یک کلمه از جمله ی بالا رو از جایی نقل نکرده و پیشتر جایی ندیده بودم)
ممنون میشم نظرتونو بگید.